درودبر آمــــــوزگاران مهــــــــربانان و
مهوش رخســـــاران سرزمین اهورائی
خسته دلی هستم از دیار بلوط های شکسته
در پنهای زاگرس تشنه که با دشنه بی
مهری زمان شاخه های محبتشان خشکیده به
بهانه سکوت چشمه های خوشه گندم و
پروارگاو نیلی براستی تا کجا باید چنین
بیخبرماندن بی بهانه ازنفس ها، بیخبر تا فرا
رسیدن کوچ پرستوها تا آواز حزن انگیز
نی را هجا کنیم با سمفونی فراق
بیقراری درد و یکسانی عضوها
عجب پریشان خاطرم از این حکایت
زنده کشی مرگ بانی
علی سرابی یاقوند (علیا)
telegram.me/lorigeram
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
